Before you edit: All changes are checked by a moderator before being published to the site and could take a few days.
D’fhág mé lá an baile amach is chuaigh mé ar oileán farraige,Tháinig mé i dteach geanúil – ba bhréag dhom athrú a rá, Ba socair céillí aigeanta an beag is an mór dhár casadh liom, Bhí múnadh ar fhear is bean acu nach bhfaca mé ar a lán.
Gach uile ní dhár thaithnigh liom gan gáirsiúlacht, gan grabaireacht, Gan focal ar bith aranta, ach a ndéanaimis de ghreann, Dhá gcaithinn ráithe an earraigh ann, chomhairfinn nach mbeinn seachtain ann, Ach is ann a cóiríodh leaba dhom ag comhrá leis an mbás.
Labhair sé liom go colgach, ach chuir mé ceist go fearúil air, D’fhiafraíos de cén t-ainm é, nó cén taobh ó mb’as é, ‘An tú Iúpatar a bhí fadó ann, nó Heirciléas a bhí ceannasach, Nó Neiptiún, dia na farraige, a tháinig ón muir fhéin?’
‘An tú Dearg Mór, nó Airicín, mac Anncair na long as Rath-Mhullach, A shíl sin Éire a thabhairt leis ó b’fhurasta buille béim, Nó Talc mac Treoin a raibh air ceann cait nár stop gur dhóirt sé cuid mhór fuil, Nó Goll mac Morna a chloígh é sin – ní saor a bhí sé fhéin?’
‘Ní mé Iúpatar a bhí fadó ann, ná Heirciléas a bhí ceannasach, Ná Neiptiún, dia na farraige, a tháinig ón muir fhéin, Ach is mé an bás atá faoi ghiúin, a bhí ní b’fhearr ná iad uilig, Tá mé ag comhrá leatsa anocht agus beidh tú agam dhom fhéin.’
Nuair a labhair sé liom chomh feargach sin láimhsigh mise m’arm air, Shíl mé a theacht chomh fada leis, ach ní bhfuair mé agam é, D’ardaigh mé mo chlaidheamh liom ina dhiaidh ar fud na ngarrantaí, Ní bréag nach láidir acmhainneach a bhí a rith agus a léim.
‘Éist agus lig m’anam liom, tiúrfaidh mé mo gheallúint dhuit, Más fada gearr a mhairfeas mé, ní thiocfad faoi do dhéint, Dhá mbeifeá amuigh i nGlinn Chatha agam ní bheifeá leath chomh ceannasach, Is ann atá mo dhream go tiubh a sheasfadh dhom fair play.’
Scanraigh beithígh agus mná ar chnoic nuair a chualadar é ag gáirí gol, Ní bhfuair sé aon áit i dteach ar bith, ach d’imigh sé as a chéill, Thíos i mBearna atá sé anois le cráiteachán i mbothán bocht, Gan mórán fáltais ann ná deis, ach clúid acu dhóibh fhéin.
Tá fir na háite ar garda amuigh roimh an gcúpla is gráinne ar bith Dhá bhfacas riamh anall nó abhus nó i gceard ar bith faoin ngréin Beannacht dhaoibh agus gabhaigí an bheirt, ceanglaidh iad do chúpla cloch, Scaoilidh siar iad leis an tsruth, is ná teagadh siad go héag.
The day I left home that I went out on an offshore island, I came home with friendly - would change me lie to say, was the calm rational catchy little I spin the big Dhar, was teaching the men and women on their not seeing I a lot.
Everything Dhar liked me without obscenities, without grabaireacht, Without any word aranta, but ndéanaimis of humor, Two gcaithinn quarter the spring there, chomhairfinn not, in my week there, But there dressed bed me conversing with the death.
He talked me angry, but I asked him to masculinity, has inquired of what the name is, or what is a native side, 'you Jupiter was the past, or Heirciléas was dominant, Or Neptune, god of the sea, the sea became self? '
'The Big Red you, or hurricane, son Anncair the ship for Success-Malahide, A thought that Ireland since it was easy to beat with emphasis, Or the New Talc son owl who had not stopped it that much blood spilled, or Goll son of Morna is complied - it was not for himself? '
'Not long ago I was there Jupiter, Heirciléas was not dominant, not Neptune, god of the sea, came from the sea itself, But I die under ghiúin, was better than them all, I chat with you tonight and I will have you own me. '
When he spoke to me so angry that I handled it m'arm, I thought as long entry, but I is not got me, raised my sword I followed around the walled fields, not strong potential not to lie had to run and jump.
'Listen and I let my soul, I will bring me my promise thee, If I will last long to short, not about your dhéint thiocfad, Two would nGlinn Battle outstanding I would not be half as dominant, is where my people are to thick to withstand me fair play . '
Frightened cattle and women on a hill when it heard laughing cry, He had no place in any home, but he went out to that effect, Below Gap cráiteachán it now in a poor hut, Few proceeds than chance, but they Clúid own them.
Men are the place on guard outside before the couple as grain any Two bhfacas heretofore or here or in gCeard any under the sun greeting Evening! And accept the two, ceanglaidh them for a few stone, Scaoilidh back by the source, is not teagadh they expire.
SongsInIrish.com is a participant in the Amazon Services LLC Associates Program, an affiliate advertising program designed to provide a means for sites to earn advertising fees by advertising and linking to amazon.com or amazon.co.uk.